Tregðulosunaraðferð
Byggt á þeirri forsendu að það sé áætlað jafnvægi á milli ytra álags og tregðukraftsins, er tregðulosunaraðferðin aðferð til að fá læsingarkraftinn sem myndast við lokun og spá fyrir um þreytulíf opnunar- og lokunarhluta líkamans. Með því að nota tregðulosunaraðferðina verður að tryggja fyrstu gráðu náttúrutíðni lokunarhlutans til að útiloka möguleikann á burðarvirkisómun. Í öðru lagi er læsingarkrafturinn reiknaður út með því að nota tregðukraftinn í lokunarferlinu. Til að tryggja nákvæmni uppgerðarinnar þarf tregðulosunaraðferðin að bera saman við söguleg gögn til að ákvarða læsingarálagið. Að lokum voru niðurstöður álags-þreytu metnar og þreytuþol málmplata var spáð með þensluþreytuaðferð.
Greiningarlíkanið sem notað er í tregðulosunaraðferðinni inniheldur lokar (Clousre í hvítu) sem innihalda aðeins málmplötur og einfalda fylgihluti, svo sem innsigli, biðminni, gler, lamir o.s.frv. Hægt er að skipta út öðrum fylgihlutum fyrir massapunkta. Eftirfarandi mynd er dæmigert líkan til að meta niðurstöður álags og álags með því að nota tregðulosunaraðferðina.